Μετά την κάβα του κυρ Φάνη θεώρησα χρέος μου να εκμεταλλευτώ τις
γνώσεις που είχα αποκομίσει στο αλκοόλ και ξεκίνησα να δουλεύω σε
νυχτερινά μαγαζιά σαν bartender. Εκεί γνώρισα και τον Στέλιο. Αυτός
μετά κατάφερε να ανοίξει μαγαζι και γω το λάκκο μου. Στην αρχή είχα
τεράστια επιτυχία. Οι γνώσεις μου στα ποτά με έκαναν περιζήτητο. Τα tips*
που έβγαζα κάθε βράδυ ήταν πιο πολλά από αυτά που με πλήρωνε το
αφεντικό. Οι πελάτες μου, έκαναν μεγάλη κατανάλωση και τα τηλέφωνα που
μάζευα από τις γυναικείες παρέες ήταν τόσα πολλά που θα μπορούσα να
φτιάξω τηλεφωνικό κατάλογο. Όλα έμοιαζαν ιδανικά και μόνο ένα χέρι
μπορούσε να τα σκατώσει. Το δικό μου. Η αδυναμία μου στο ποτό με έκανε
νωχελικό και αδιάφορο. Η βάρδια μου δεν ξεκινούσε καλά καλά και ήμουν
ήδη μεθυσμένος. Έχανα παραγγελίες, ξέχναγα ποτά, τρέκλιζα, σερνώμουν,
έκανα ζημιές. Ήμουν ένα σκατό που επέπλεε και περίμενε το καζανάκι.
Και ο ιδιοκτήτης δεν άργησε να το τραβήξει. Ένα βράδυ σε ώρα αιχμής
σταμάτησα ξαφνικά να σερβίρω ποτά και όταν μου ζήτησε το λόγο πήρα
το νερόπιστολο από το μπαρ και τον κατάβρεξα στην μούρη. Με έδιωξε
κακήν κακώς. Δεν τον αδικώ. Έπρεπε να το κάνει νωρίτερα. Ποτέ δεν βάζεις
το λύκο να φιλάει τα πρόβατα. Ένα πρεζάκι, πωλητή σε φαρμακείο. Έναν
πορνοστάρ, επιστάτη σε σχολείο θηλέων.
Αμέσως μετά βρήκα δουλειά σε έναν κινηματογράφο στην Πατησίων. Στο
κυλικείο. Ο επιχειρηματίας είχε απίστευτη λόξα με ταινίες ποιότητας
άγνωστες στο ευρύ κοινό που προορίζονταν καθαρά και μόνο για σινεφίλ.
Σκηνοθέτες όπως ο Άκι Καουρισμάκι, ο Αμπάς Κιαροστάμι, ο Χου Χσια Χσιέν
και κάμποσα άλλα ονόματα που θες στραγάλια στο στόμα σου για να τα
προφέρεις σωστά, έκαναν πρεμιέρα κάθε εβδομάδα. Τα εισιτήρια που κάναμε
ημερησίως ήταν γύρω στα 100 και το κοινό που εξυπηρετούσα δεν ήταν
ιδιαίτερα απαιτητικό. Συνήθως σέρβιρα κονιάκ, ουίσκι και καφέ. Τα ποτά
στο κυλικείο ήταν τόσο λίγα, ικανά μόνο για να μου φτιάξουν κεφάλι.
Έτσι κάθε βράδυ όταν έβρισκα ευκαιρία τρύπωνα μέσα στην αίθουσα και
πειραματιζόμουνα με ταινίες από όλο το κόσμο. Έμοιαζε αρκετά ειδυλλιακά.
Αλλά όπως αποδείχτηκε μόνο για μένα. Ο επιχειρηματίας ένα πρωί άλλαξε
ρότα και έβαλε ταινίες blockbuster* σε πρώτη προβολή. Αυτό είχε σαν
αποτέλεσμα αλματώδη αύξηση των εισιτηρίων, μπασταρδεμένο κοινό και εκεί
που σέρβιρα ουίσκι straight σε χαμηλό γυάλινο ποτήρι άρχισα να πουλάω
σάμαλι, γκαζόζες και πορτοκαλάδες χωρίς ανθρακικό. Έφυγα μόνος μου μία
Τετάρτη που είχε αφιέρωμα στο Ζαν Κλοντ Βαν Νταμ.
Βλέποντας ότι πίσω από την μπάρα δεν είχα μέλλον αποφάσισα να δουλέψω
μπροστά από αυτήν σαν σερβιτόρος. Παταγώδης αποτυχία. Ήμουν άχρηστος.
Αδυνατούσα να κρατήσω το δίσκο από κάτω. Μονίμως είχα την αίσθηση ότι
μπατάρει. Έτσι τον κράταγα με τα δύο μου χέρια λες και πάω το πρωινό
στο κρεβάτι. Για μεγαλύτερη ισορροπία πέρναγα τους αντίχειρες μου μέσα
στον δίσκο για να τον ασφαλίσω. Έτσι όταν μετέφερα αρκετά πιάτα
ακουμπούσαν μέσα στα φαγητά και κάποιοι πελάτες που το πρόσεχαν
γίνονταν πυρ και μανία.
- Ζήτησα μπριζόλα με πατάτες, όχι με αντίχειρες,
μου έλεγαν και μου το επέστρεφαν πίσω. Αυτό που τους έκανε έξω φρενών
όμως, ήταν ότι τις πιο πολλές φορές σέρβιρα μπουκωμένος. Όταν τους
εξηγούσα ότι δεν έτρωγα από το πιάτο τους αλλά μέσα από τη κουζίνα
δεν το δέχονταν και φεύγανε χωρίς δεύτερη κουβέντα. Καλά κάνανε...
Από το πιάτο τους έτρωγα. Με έδιωξαν γρήγορα. Ούτε μήνα δεν έκλεισα
καλά καλά.
Το γεγονός ότι έπαιζα λίγο σαξόφωνο με έφερε σε επαφή με έναν μαέστρο
σε νυχτερινό μαγαζί ο οποίος ζητούσε έναν σαξοφωνίστα να του παίζει
στην διάρκεια της νύχτας τρεις νότες. Δεν το ενδιέφερε να είναι
επαγγελματίας. Μόνο να έχει αυτές τις τρεις νότες. Με δέχτηκε, μια και
δεν είχα παράλογες απαιτήσεις. Στην αρχή ήταν ωραία. Όπως είναι όλα τα
πράγματα στην αρχή. Μετά άρχισα να βαριέμαι. Μεταξύ των τριών νότων
μεσολαβούσε ένα διάστημα περίπου μιας ώρας. Για να σκοτώσω την ώρα μου
άρχισα να πίνω. Και μετά να μεθάω. Ξέχναγα να παίζω τις νότες μου. Έπαιζα
δύο, αλλές φορές μία, άλλες καμία. Ο μαέστρος αναγκάστηκε να με διώξει.
- Σε διώχνω με πόνο ψυχής, μου είπε
- Δεν είναι ότι ξεχνάς να παίζεις τις νότες σου, αλλά και αυτές που
παίζεις, τις παίζεις λάθος.
Ήταν ειλικρινής.
Φεύγοντας από κει αποφάσισα να μην ξαναδουλέψω σε κέντρα διασκεδάσεως και
αναψυχής και έτσι άρχισα να στέλνω βιογραφικά και να κάνω αιτήσεις
παντού. Ένα πρωί χτύπησε το τηλέφωνο μου. Ήταν από ένα οργανισμό που
διοχέτευε σχολικά βιβλία σε εκπαιδευτικά ιδρύματα. Μου εξήγησαν ότι η
δουλειά μου ήταν να φορτώνω βιβλία σε φορτηγά και αυτά με τη σειρά τους
φεύγανε με κατεύθυνση προς όλη την Ελλάδα. Αναρωτήθηκα πόσο δύσκολα
μπορεί να ήταν και υπέγραψα μια σύμβαση οχτώ μηνών. Την πρώτη μέρα
κατάλαβα ότι δεν ήταν μόνο δύσκολα. Ήταν μανίκι. Γροθιά στο στομάχι.
Χίλιες φορές να μάζευα ελιές στον ήλιο. Βαμβάκι σε φυτεία. Να τραβάω
αλέτρι με συνοδεία μαστίγιου. Τα φορτηγά δεν ήταν φορτηγά αλλά
τριαξονικά καμιόνια που όταν έμπαινες μέσα έχανες τον ήλιο και μέχρι να
το φορτώσεις ξέχναγες και το χρόνο. Όσο ήσουν μέσα, δεν ήξερες αν είναι
μέρα ή νύχτα. Αν χιονίζει ή βρέχει. Δούλευες παρέα με έναν ακόμα. Για την
μέση ήθελες ζώνη αρσιβαρίστα και για τα χέρια γάντια. Την πρώτη μέρα που
δεν είχα τίποτα από τα δύο με έπιασε η μέση μου και μάτωσαν τα χέρια
μου. Η πλαστική κορδέλλα που συσκευάζαν τα βιβλία σιγά σιγά και
μαζοχιστικά, σου έκοβε τα δάχτυλα. Πληγές βαθιές με το αίμα να κυλά λες
και βγήκε από αρτηρία. Ένα μαρτύριο. Αν ο σκοπός μου ήταν να δουλεύω οχτώ
ώρες για να ζω τις υπόλοιπες εδώ δεν έβρισκε εφαρμογή. Έφυγα πολύ πριν
ολοκληρωθεί η σύμβαση. Οικειοθελής παραίτηση. Αποδοχή της ζωής.
Λίγες μέρες μετά, προσλήφθηκα στις υπηρεσίες τηλεφωνικού καταλόγου.
Η δουλειά ήταν εύκολη. Μάθαινες το πρόγραμμα στον υπολογιστή και μετά
έβγαινες στις γραμμές. Έδινες πληροφορίες για τηλέφωνα, ταχυδρομικούς
κώδικες, διευθύνσεις, σε ποιον ανήκει αυτό το τηλέφωνο, βρες μου γιατρό,
δικηγόρο, ταβέρνα, πιτσαρία, μπουρδέλο και ότι άλλο μπορείς να φανταστείς.
Ένας μια πρωτοχρονιά με πήρε τηλέφωνο γιατί ήταν μόνος και ήθελε παρέα.
Ήταν καλά, αλλά είχα το εξής πρόβλημα. Όσους μου ζητούσαν πληροφορίες
στα αγγλικά. Ενώ μπορούσα να τους καταλάβω δεν μπορούσα να τους το
εξηγήσω. Έτσι τους μισούς τους γείωνα με το άπειρο και τους άλλους
μισούς τους απαντούσα στα ελληνικά. Χαμένοι στη μετάφραση. Με έδιωξαν
μετά από μερικούς μήνες. Η επόμενη δουλειά που έπιασα ήταν στο
ταχυδρομείο του Παγκρατίου. Εδώ για να είμαι ειλικρινής έπεσε και
λίγο βίσμα. Και είναι η μοναδική δουλειά που αναπολώ ακόμα και τώρα.
Αν εξαιρέσεις το καθιερωμένο πρωινό ξύπνημα που ήταν ζόρικο, ιδίως αν
είχες ξενυχτύσει, όλα τα άλλα ήταν ιδανικά. Κανόνιζες εσύ το πρόγραμμα
σου και αν ήθελες να σχολάσεις νωρίς επιτάχυνες το ρυθμό της διανομής.
Αν από την άλλη ήθελες να σχολάσεις αργά, πήγαινες με ρέγουλα*. Το
καλύτερο μου, το οποίο και δεν πρόκειται να ξεχάσω ποτέ, ήταν ότι
ερχόμουν σε επαφή με γυναίκες κάθε ηλικίας οι οποίες μόλις είχαν
ξυπνήσει και τις έβλεπα αφτιασίδωτες. Χωρίς το σοβά και τον ασβέστη
στο πρόσωπο. Μια ομορφιά. Εδώ δεν χρειάστηκε να φύγω. Ούτε με έδιωξαν.
Απλά η σύμβαση μου τελείωσε και δεν ανανεώθηκε.
Η συνέχεια μετά είναι λίγο πολύ γνωστή. Πωλητής εμπορευμάτων μέσω
τηλεφώνου, αποθηκάριος σε surermarket, υπεύθυνος marketing σε ιδιωτική
εταιρεία και φύλακας σε εταιρεία με αναλώσιμα.
Οι συνεντεύξεις που έχω περάσει με έχουν καθιστήσει γκουρού*. Γνωρίζω τι
πρέπει να βάλω, τι να μην βάλω, τι πρέπει να πω, τι να μην πω, πως πρέπει
να σταθώ και πως να φερθώ. Για κάθε ερώτηση έχω απάντηση, για κάθε
απάντηση έχω και μια καινούρια ερώτηση. Έχω περάσει γλωσσικά τεστ,
νοητικά τεστ, αριθμητικά τεστ, τεστ προσωπικότητας, συνασθηματικής
νοημοσύνης, αφαιρετικής σκέψης, κριτικής ικανότητας, αυτοεκτίμησης,
επαγγελματικών αξιών, τεστ αγγλικών και τεστ γνώσεων.Λες και
πρόκειται για τηλεπαιχνίδι. Μάλιστα ένας τραπεζικός όμιλος ζήτησε από
μένα και μερικούς ακόμα υποψηφίους να υποκριθούμε ότι είμασταν
υψηλόβαθμα στελέχη και συζητούσαμε κάποια οικονομικά θέματα. Κάποιοι
μπήκαν στο πετσί του ρόλου τόσο πολύ που άρχισαν να φωνασκούν και
να χειρονομούν. Όταν μου ζήτησαν την γνώμη, τους είπα ότι αυτό το
πανηγυράκι θα το κάνουν με άλλους τόσους και στο τέλος θα πάρουν
τα βίσματα. Με πέταξαν έξω χωρίς δεύτερη κουβέντα.
Με αυτές τις σκέψεις χτυπώ το κουδούνι του Κοσμά. Με τη βοήθεια της
τεχνολογίας θα με βοηθήσει να στείλω κάμποσα βιογραφικά. Από την
αρχή. Ξανά...
- Καλώς τον, μου κάνει
Μια μυρωδιά που έρχεται από την κουζίνα με συνεπαίρνει. Γλυκό είναι
σίγουρα. Αλλά τι?
- Κάθαρμα, τι έφτιαξες πάλι?
- Ένα γαλακτομπούρεκο μωρέ! Τώρα βράζω το σιρόπι. Πέρασε το μωρό μου
όλα τα μαθήματα της εξεταστικής και το γιορτάζουμε...
- Γιορτάζει και αυτή?
- Εννοείται..
- Είναι δω?
- Όχι. Στα Γιάννενα είναι, αλλά το διαισθάνομαι ότι διασκεδάζει..
- Διαισθάνεσαι και αυτόν?
- Έλα σοβαρέψου..
Καθόμαστε στο γραφείο. Ο Κοσμάς ανοίγει μία ιστοσελίδα με αγγελίες.
- Φέρε μου το βιογραφικό να το σκανάρω, μου κάνει
Του το δίνω και το επεξεργάζεται.
- Στο απολυτηρίο Λυκείου δεν έχεις βάλει βαθμό? απορεί
- 14μιση
- Άστο καλύτερα
- Επίπεδο αγγλικών?
- Ταβέρνας
- Υπολογιστές?
- Λόλα να ένα μήλο..
- Μεγάλη προυπηρεσία βλέπω?
- Πολυτεχνίτης και ερημοσπίτης
- Τι ψάχνουμε?
- Τα πάντα
- Ίσως με ένα πτυχίο να ήταν καλύτερα?
- Δεν μου χρειάστηκε ποτέ ως τώρα
- Αν πειράζαμε το βιογραφικό σου λίγο?
- Το χω κάνει
- Και?
- Κερδίζεις ένα μικρό πλεονέκτημα για λίγο...
- Και μετά?
- Φεύγεις νύχτα..
- Ίσως αν στόχευες πιο ψηλά?
- Φοβάμαι τα ύψη..
- Δεν έχεις φιλοδοξίες?
- Αν είναι να ζω για να δουλεύω καλύτερα να κυλιστώ στο βούρκο..
- Άκου αυτή την αγγελία: "Παρακαλούνται να αποστείλουν βιογραφικά,
αυστηρά μόνο όσοι έχουν τα παραπάνω προσόντα, διαφορετικά δε θα
λαμβάνονται υπόψιν¨
- Έχει τηλέφωνο?
- Ναι
- Φέρτο
Σχηματίζω τον αριθμό. Καλεί.
- Παρακαλώ? κάνει μια γυναικεία φωνή
- Ναι για την αγγελία τηλεφωνώ, κάνω υποκριτικά
- Πείτε μου
- Αν κάποιοι έχουν παραπάνω από τα παραπάνω προσόντα που ζητάτε θα
λαμβάνονται υπόψη?
- Ασφαλώς κύριε μου
- Να το γράψετε κυρία μου
- Μα εξυπακούεται κύριε μου
- Απαιτώ να το γράψετε! Αύριο κιόλας. Χαίρετε.
Κλείνω το τηλέφωνο. Ο Κοσμάς γελάει ήδη.
- Είσαι απίστευτος!, μου κάνει
- Και που σαι ακόμη. Τώρα ζεσταίνομαι
- Σου χω καλύτερο
- Ρίχτο
- Άκου: "Παρακαλούμε μην τηλεφωνείτε και μας ρωτάτε αν λάβαμε το fax.
Αν δεν είστε σίγουροι ξαναστείλτε το".
- Δώσε μου αριθμό
Καλώ τον αριθμό. Χτυπά
- Ναι, κάνει στο βάθος μια ξεραγκιανή ανδρική φωνή
- Έλα
- Ποιος είναι?
- Το λάβες το φαξ?
- Κύριε μου, διάβασε την αγγελία. Αν δεν είσαι σίγουρος ξαναστείλτο
- Είναι η τρίτη φορά και ακόμα δεν είμαι σίγουρος? τον ξεραίνω
- Ξαναστείλτο
- Πόσες φορές ακόμα?
- Κύριε μου η αγγελία είναι σαφής. Πόσο πιο ξεκάθαρα να το γράψουμε?
- Γράψε καλύτερα ότι όσοι μας τηλεφωνείτε και μας ρωτάτε για το φαξ θα
σας καλούμε στα γραφεία μας και με μια βρεγμένη σανίδα θα σας κοπανάμε
στο κώλο!
Η φωνή χάνεται. Προφανώς μου το κλεισε. Δεν πειράζει. Μήνυμα εστάλη. Ο
Κοσμάς γελά μέχρι δακρύων.
- Προσκυνώ τη χάρη σου φίλε μου, μου κάνει και με τα χέρια του κάνει
υπόκλιση
- Υπάρχει καμία άλλη αγγελία τώρα που έχω οίστρο?
- Όχι δυστυχώς. Οι υπόλοιπες είναι φρόνιμες.
- Γαμώ το !
- Λοιπόν να σοβαρευτούμε. Βλέπω στο βιογραφικό σου στη κατηγορία
ενδιαφέροντα ότι παίζεις μουσικά όργανα. Τι ακριβώς?
- Κιθάρα και σαξόφωνο
- Έχεις πτυχίο?
- Όχι. Λίγο από δω. Λίγο από κει
- Δεν με βοηθάς καθόλου. Θα μπορούσα να σε βάλω στη μπάντα του δήμου
- Και δεν μπορείς?
- Θέλουν πτυχίο
- Αν βάλεις το χεράκι σου?
- Μωρέ και το πόδι μου να βάλω δε γίνεται τίποτα
- Σίγουρα?
- Σίγουρα
- Ούτε να αλλάζω σελίδες στις παρτιτούρες των μουσικών?
- Ούτε
- Καλά δεν επιμένω
- Οι πιο πολλές αγγελίες αφορούν τηλεφωνικές πωλήσεις, ιατρικούς
επισκέπτες, πωλήσεις door to door και ασφάλειες
- Βγάλε έξω τις τηλεφωνικές πωλήσεις και στείλε στους υπόλοιπους.
- Και σε ασφάλειες ρε Στέφανε?
- Και σε ασφάλειες..
- Αφού είναι απάτη?
- Νόμιμη
- Και ποιος κάνει σήμερα ασφάλεια?
- Με μένα θα κάνει
- Ότι πεις
- Έβρασε το σιρόπι?
- Αμάν το σιρόπι!
Ο Κοσμάς πετάγεται πάνω και τρέχει πανικόβλητος στην κουζίνα
- Ίσα που το πρόλαβα, μου κάνει. Θα το αφήσω να κρυώσει. Το μυστικό στο
γαλακτομπούρεκο είναι το κρύο σιρόπι. Το αφήνω λίγο στην κατάψυξη και
μετά το ρίχνω.
- Και μετά κόβεις δύο καλά κομμάτια σε ένα πιάτο για να το γιορτάσεις
με το μωρό σου και δίνεις το υπόλοιπο σε μένα
- Παστρικές δουλειές δηλαδή?
- Κιμπάρικες*...
- Στέφανε στο θέμα μας
- Και ποιο είναι το θέμα μας?
- Τα αγαθά κόποις κτώνται!
- Σίγουρα!
- Έμ...
- Όταν όμως το ταλέντο εργάζεται, η μεγαλοφυϊα δημιουργεί!
- Δεν το πιάσα?
- Δεν χρειάζεται. Φέρε το γαλακτομπούρεκο...
*Tips = Φιλοδωρήματα
*Blockbuster = Υπερπαραγωγή τόσο για το μέγεθος της αφήγησης όσο και για
την κλίμακα της παραγωγής. Στην κυριολεξία σημαίνει βόμβα ικανή να καταστρέψει
ολόκληρο τετράγωνο.
*Ρέγουλα = Τάξη, ρυθμός, μέτρο
*Γκουρού = Θρησκευτικός τίτλος που στα σανσκριτικά σημαίνει σεβαστός. Εδώ έχει την
έννοια του ειδήμονα.
*Κιμπάρης = Άνθρωπος αξιοπρεπής - τζέντλεμαν. Αρχοντικός. Ντόμπρος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου