Ιντερμέτζο

Σου ράγισε την καρδιά

Δεν κατάλαβε τίποτα

Πιστός στα λόγια

Στις πράξεις συνεπής

Αδιαφόρησε τώρα

Κοίτα μπροστά, μπορείς

Άδραξε την ευκαιρία

Μην χαραμίσεις λεπτό για δαύτη

Ξέχασέ την, άστην

Πλασμένη από το χέρι σου

Σκοτάδι στα μαλλιά της άπλωσες

Με πανσέληνο τά λουσες

Πράσινο στα μάτια της έλιωσες

Με χρυσές βλεφαρίδες τά ντυσες

Κόκκινο της φωτιάς σκόρπισες

Δυο χείλη φωτιά φώτισες

Ξωτικό που σε μάγεψε

Το νου σου πλάνεψε

Πρώτη σκέψη την αυγή

Τελευταία το βράδυ

Ανάσανε πάλι, ζωή χαλάλι

Ξαφνικά μεγάλωσα

Κυριακή μοιάζεις

με την Δευτέρα

Αδιάφορες μέρες

πέρα για πέρα

Κενές ώρες

Βουβά λεπτά

Αρρώστησε ο Χρόνος

Δεν είμαι καλά

Ξημέρωσε θλίψη

Ψυχή μου αντάρα

Κλεμμένο φιλί

Φυλακή και κατάρα

Όνειρα εχθροί

Εφιάλτες οι φίλοι

Σφαλιστά τα μάτια μου

Ψάχνω εκείνη

Πικρή αλήθεια, αγάπη δόλια

Έρωτα κλέφτη, άτιμα βόλια

Μια ανάσα της, τάχα

Ο θάνατός μου μονάχα

Μια πλάνη είναι

όλη η ζωή

Με τεμπεσίρι σβήσε

Κάνε αρχή

Παντού γυναίκες ένα σωρό

Το γλέντι αρχίζει στήσε χορό

Μ' ένα μεθύσι

βάλε τελεία

Όλα θα φτιάξουν

στην πορεία

Σήκω πλύσου, ντύσου

στολίσου

Σεργιάνι μαζί μου αλλά

πρώτα ορκίσου

Ξέχνα την

Σκίσε την εικόνα της

Πέτα την στην φωτιά

Λύσε τα μάγια

Πράξε σωστά

Ζωή διάλεξε εσύ

Άσε τη λησμονιά

σ' αυτή

Το γέλιο της,

μικρού παιδιού ευτυχία

Με σένα γελά τώρα,

τι ειρωνεία

Το κλάμα της

μια ραψωδία

Θα γράψουν για σένα

Κοροϊδία

Το βλέμμα της

ατόφιο χρυσάφι

Τώρα άλλον

κάνει ζάφτι

Τα χάδια της

μια περιουσία

Μα εσύ τα στερήθηκες

Αυτή είναι η ουσία

Ήμαρτον, ύπαγε

πίσω μου

Φίλος είσαι ή σατανάς?

Αδελφός σου είμαι

μη το ξεχνάς

Μου ζητάς να χαλάσω

ότι πιο όμορφο έχω γευτεί

Σάπιο είναι, από καιρό

έχει μαραθεί

Να γκρεμίσω την ζωή

Θάνατος είναι

με άλλη μορφή

Σίγουρα έχεις ερωτευτεί?

Να μη με λέν Μεφιστοφελή

Και τι λες?

Ποιο είναι σωστό?

Άστην αυτήν

Μη χάνεις καιρό

Μα δεν λένε

ο επιμένων νικά?

Βλάκες το είπαν

Κάτι χαζά

Κόλλα το λοιπόν

Είμαι μαζί σου

Προχώρα μπροστά

και γω ξωπίσω

Που πας? Στάσου

Σειρά μου τώρα

Γύρνα σε μένα

Ο λόγος μου,

στο λόγο του

Η αγάπη όρισε

έρωτα δικαστή

και ξόρκισε τα βέλη του

με μαεστρία πολύ

Και αυτόν που

θα μπολιαστεί

τον έχρισε με υπομονή

Αλίμονο λοιπόν

στα δίχτυα του αν πιαστείς

να θες να ελευθερωθείς

και όχι σαν ψάρι

ν' αγωνιστείς

Σπάσε τον καθρέφτη

την κυρά σου κοίτα

Αν δεν πετύχει

να μη με λένε Μαργαρίτα

Τά 'πες μια χαρά

Τώρα ξεκουμπίσου

Να τον αφήσω στα δόντια σου

δεν θα σ' αφήσω

Μην δίνεις σημασία

σε αυτή την κλώσσα

Ακούσαμε και τη

δική σου γλώσσα

Αδελφέ μου, γιατί γυρνάς

Αφέντη μου, καλά το πας

Σκέψου καλά, ζύγισέ το

Νοιώσε πρώτα, αποφάσισέ το

Μια φορά σου

ράγισε την καρδιά

Δυο φορές θα στην

γιατρέψει καλά

Πολλά φαρμάκια θα σε ποτίσει

Δύο παιδιά θα σου χαρίσει

Δυστυχίες θα ζήσεις μαζί της

Και όμως με αυτές θα ευτυχήσεις

Φτάνει λοιπόν

με σας τους δυο

Μ' έχετε φέρει

μέχρι εδώ

Σταθήκατε πάνω στο

σβέρκο μου

Ο ένας αριστερά

Η άλλη στα δεξιά

Μου πήρατε τ' αυτιά

Μα τι νομίσατε λοιπόν?

Ανδρείκελο σωστό

πως είμαι και

εκτελώ καπρίτσια?

Κάντε μου την χάρη

μην αρπάξω καμιά βίτσα

Ότι και αν κάνω δικός μου λογαρισμός

Εσείς οι δυο σκασμός

Χίλιες γυναίκες σήμερα

θ' αποπλανήσω

Και στο παραθύρι της

αργότερα θα ξαγρυπνήσω

Ήμαρτον, Παναγία μου

Φύλαγε, Δαίμονα μου

Τι γομάρι από κούνια είναι τούτο δω?

Χάνω πάσα ιδέα και πάω να σκάσω εγώ

Ξόδεψα την ώρα μου

Εγώ την τεμπελιά μου

Τι ήθελα και μπλέχτηκα

σε αυτή την ιστορία?

Εγώ ήρθα για ψυχή

και φεύγω δίχως μία

Τι λες πάμε μια βόλτα?

Που ξέρεις ίσως σε

πείσω εγώ ή εσύ εμένα

Υπέροχη ιδέα, γιατί να κάτσω δω

δεν έχω όρεξη καμιά

Αρκετά ασχοληθήκαμε

με αυτόν τον μπάμια

Δώσε μου το χέρι σου

να φύγουμε αγκαζέ

Ας πέσει η αυλαία

με μας τους δυο μπλαζέ

στην μικρή μου Μπελ...